Salam bunda2 cantik..
Sy pengen curhat nih karna takut nyimpen stres jd knpa2 ke debaynya..
Bunda, saat ni sy lg hamil
UK 28w+ . Suamiq itu seorg desaign grafis jd klo kerja di rumah dan rapat2 ama bos nya paling sebulan skali. Jd lah saat sy hamil, bnyk ditemenin suami mengingat sy jg wktu awal2 hamil kurang fit. Sy tinggal d rumh mertua dan suatu hr mertua pergi dan suami sy jg mw pergi bada dzuhur katanya urusan bisnis yg sdg dirintis ama temennya. Bisnis konveksi pakaian gt, jd dy survei2 gt ama temennya. tp memg udh bbrp mggu dy kluar trus krna bru dapet modal dr ayahnya utk wiarausaha jd dy lg semangat2nya. Jd sy sring ditinggal dan ngerasa gk diperhatiin. Pas hri itu dy mw pergi, dy blg mw skalian beli spatu olhrga ama shbtnya (cwo), sy jd emosi krna sy pgen blanja2 or jalan2 ma suami tp brhubung suami lg smgat2nya dan sibuk kejar deadline desaign di awal bulan jd sy nahan diri aja mncoba ngerti.
Karna emosi sy blg, "nanti ajalah beli spatunya bareng aq aja", tp dy nolak dan blg klo temennya itu tw tmpt yg murah, yaudah sy blg "tanya aja dimana tmptnya nanti kesanannya ama aq." tp dy tetep nolak katanya ribet klo hrus nyari lg sndri.
lalu sy sms minta maaf dan bolehin dy beli spatu.
Karna aq marah, dy bujuk2 supy aq gk marah dan sblm pergi dy cium kening dan blg "iya gkan beli spatu klo gk bareng kmu" sambil bernafas berat gt,,lalu dy pergi tp sy gk nganter, tetep diem dikamar krna kesel. Trus slama siang itu, sy tumpahkn kekesalan dgn nyuci, nyetrika dll. ampe kcapean dan ktika laper, sy liat dimeja gk ada makanan, dan gk ada telur bwt makan. sdgkan sy gk dijinin kluar rmh sndri utk beli mkanan (dulu ksepakatan slama hamil), sdgkan dirumah gk ada siapa2. dan sy udh capek, akhirnya sy makan aja jelly yg sy bikin td pagi semangkuk dan minum susu segelas. lalu sy tidur krna capek.
Lalu suami pulg jam 10 malem sambil banguni sy utk makan krna dy bawain sy steak. ktika sy bagun, sy ngerasa sakit2 badan dan perut kyk maag, dy liat wajah sy kyk sakit, lalu dy tanya, "td siang makan g?" sy jwb gk, lalu dy tanya "klo sore?" sy jwb gk lalu dy tanya, dimeja ada syur ama ikan knpa gk makan?? tp sy diem ajj, krna sy gk ngeh bhwa itu makanan yg hrus sy makan wktu itu mgkn krna kcapean jd sy gk jeli. lalu dy nunduk gt kesel dan tiba2 mukul kpalanya sndri smbil loncat ke bawah dan ngerobek bungkus spatu yg dy baru beli ampe sepatunya loncat ke samping sy dan dy sambil teriak, "klo gini, ngapain susah2 kerja, stres tw kyk mw mati. gmana klo anknya knpa2!!!" dy pukul pintu lalu banting pintu kluar kamar. sampai ibu mertua kaget dan nanya ada apa?,,lalu ibu mertua nenangin suami diluar ngobrol, nyuruh istigfar dll.. sy dger suami blg ttg di pgen kaprot/tampar, lalu ibu mertua blg, loh itu namanya KDRT, percakapan slanjutnya sy gk dger krna sy lgsg nangis dan maksain diri makan steak itu, sambil nangis sy makan, maksain diri supy gk sakit.
sy yg bru bgun tdur, skit, laper, disuguhin bentakan suami sprt itu dan prasaan sakit krna ngerasa mggu2 kbelakang gk diperhatiin suami, prasaan sy hancur bgt, sy lgsg nangis sesenggukan slama 1,5 jam. dan ktika sy bgun tidur, suami gk tdur dikamar tp diluar.
Dy bahkan gk nanya apa sebabnya sy gk makan, krna ktika sy bgun tdur
dy tetep diemin sy. sy bgun tidur nangis lg dan dy ngasih sy makanan utk pagi-siang-malem hari itu dimeja kamar tanpa blg apapun. sy jd brfikir, apa sy ni peliaraan yg cm dikasih makan lalu ditinggal, karna demi anak, sy makan smua, tp tetep dy diemin sy. sharian itu sy nangis lalu ktiduran, dan kmudian bgun nangis lg lalu tidur lg, dy sama skali gk pduli. smpai besoknya lg dy bru nanya mw makan apa? sy cm jwb trserah. krna sy merasa dy cm peduli sy rna sy sdg mengandung anaknya. dy slalu menyiratkan klo sy gk pduli anak, maka dy gk segan ninggalin sy. sy sedih skali, apa yg membuat dy brfikir sy gkan pduali pd anak sy?? sy cuti kuliah sbulan utk anak yg sdg dikandung, stiap hr baca buku pendidikan anak dll,,sy ngerti jka dy khawatir tp cara dy mperlakukan sy seolah sy ni calon ibu yg buruk/sadis/jahat???
saat itupun sy cm nagis trus..sedih-shock-kecewa-marah tp sy gk tahan.. akhirnya sy brusaha brsabar dan memulai lg prcakapan sprt biasa.. smpai td siang kami belanja utk cemilan sy jka sy laper tp blm ada makanan.
lalu diperjalanan dy tanya, wktu kmarin2 dy ngamuk, apkh sy dger percakapan dy dgn ibunya? sy jwb iya dger.. dy tanya, apa dger yg bagian klo sy gk ngurus anak nanti maka sy akan dy...(dy brhenti ngomong) lalu sy jwb cerai??
dy blg, "kmu dger smua?" sy jwb engga. krna memg sy cm dger bagian kaprot/tampar. dy nanya lg "jgan bohong, kmu dger smua kan??" sy jwb, enggak. dy ampe minta sy sumpah klo sy dger smua atw gk. sy sumpah dan jwb gk. lalu dy cm diem slama prjalnan. dan hati sy mulai mendung lg teringat smua kjadian itu..dan mendengar prnyataan itu..
spulang dr blanja tsb, dy berencana pergi lg dgn temnnya ngelanjutin rancangan2 bisnisnya,, sy yg diingetin dgn kjadian itu brusaha menahan diri utk gk nangis..pokoknya sy gk mw nangis skrg aplg dpn dy. lalu dy tanya sblm pergi, knpa ko wajahnya sedih gt?? lalu sy jwb gpp, sy menghindar utk sgera bikin makanan utk diri sndri, dy ngehalangin jalan sy dan blg. "sini cium dulu" tp sy cm diem dpn dy dan memandang kematanya utk dy cium, smbil brusaha tahan tangis, tp dy gk kunjung cium sy, cm diem liat ke mata sy. krna dy lama dan sy gk tahan diposisi itu, sy lalu pergi ngelewatin badannya dan blg udh ya mw masak dlu. dan dy jg pergi tnpa blg apa2..
smpai skrg jka inget kjadian itu, sy sedih skali.. tp sy baru baca katanya
debay bisa mrasakan emosi ibunya, bhkan 3x lipat. jka ibunya sedih, dy sedih 3x lipat. jd sy brusaha utk gk sedih atw stres..
sy ingin gk sedih lg, tp tiap inget itu sy susah skali utk gk sedih dan gk nangis.. sy ingin disayangi suami sprt yg sy harapkan, mgkn terkesan manja,, tp sy bener2 butuh perhatian tsb aplg sy slama hamil hanya diem dirumah gk ada aktivits yg bisa menyibukn diri. dan ni hamil prtama, sy ingin slalu diperhatiin.. tp sy mgkn shock skali dibentak sprt itu bhkan hampir kena spatu yg terpelanting (wlw ampe skrg dy gk sadar akn itu).
bahkn jika nanti dibahas lg pun sy gk tw apa sy kuat mengungkapkn unek2 sy ini krna sy cm pgen nangis jka inget itu...
sejak kami bercakap2 lg, dy gk minta maaf atw tanya penjelasan sbnrnya. dy jg blm bahas itu kcuali diperjalan td. sy jg gk kuat utk membahasnya..sy jd ngerasa tertekan stiap ingat itu dan mlihat dy menganggap seolah gk ada apapun yg trjd. tp sy gk mw stres demi
debay.. sy takut dy knapa2, krna td pagi pun dy gerak2 nonstop 1 jam.. dan sy mulai flu pdhl sy gk prnh flu slama nikah.. sy ngerasa gk karuan bunda2... apa yg bisa sy lakukan utk membuat diri lbih nyaman agr tdk stres dan brpgaruh ke
debay???